Archiwum kategorii: Kwiaty letnie

Goździk kropkowany

Goździk kropkowany (Dianthus deltoides L.) jest gatunkiem rośliny wieloletniej. Należy do rodziny goździkowatych.

Roślina ta występuje w Europie i w Azji (Syberia i Indie). W Polsce goździk ten jest dość pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich. Jest również uprawiany jako roślina ozdobna.

Goździk kropkowany jest byliną, chamefitem i hemikryptofitem. Siedliskiem tej rośliny są suche łąki, niużytki, zbocza, zarośla i pastwiska. Preferuje ona tereny piaszczyste i unika podłoża wapiennego.

Gatunek dość ekspansywny – poprzez kłącza szybko rozrasta się. Kwitnie od czerwca do września. Kwiaty zapylane są głównie przez motyle. Roślina ta nie wydziela zapachu.

Goździk kropkowany jest rośliną darniową i tworzy luźne darnie o wysokości około 10?40 cm. Cała roślina ma zielony bądź sinawy kolor. Łodyga goździka jest płożąca się i wznosząca, ponadto jest rozgałęziona. Tworzy kolanka, z których następnie wyrastają liście. Roślina jest omszona krótkimi włoskami. Ulistnienie goździka kropkowanego jest naprzeciwległe. Liście tej rośliny są równowąskie, całobrzegie, ostro zakończone oraz nie posiadają przylistków. Ich szerokość wynosi do 3 mm i są 3-nerwowe. Ponadto całe są omszone krótkimi włoskami i zrośnięte nasadami. Kwiaty goździka są drobne i mają 1?1,5 cm średnicy. Są zebrane w luźną wiechę i są siedzące lub wyrastają na krótkich szypułkach. Korona goździka składa się z 5 wolnych, płytko ząbkowanych płatków, które mają deltoidalny kształt. Mają one różowopurpurowy kolor, jasne plamki oraz ciemny pierścień w środku korony. Wewnątrz kwiatu jest 1 słupek i 10 pręcików. Owocem tej rośliny jest torebka otwierająca się 4 ząbkami. Goździk ma drobne i liczne nasiona.

Goździk kropkowany jest uprawiany jako roślina ozdobna. Jest to roślina łatwa w uprawie. Jest całkowicie odporna na mróz.

Roślinę tę uprawia się głównie z nasion, które wysiewa się do inspektu od maja do czerwca. Gdy siewki mają 3-4 liście wymagają pikowania. Do gruntu wysadza się pod koniec lipca albo na początku sierpnia. Goździk wymaga słonecznych stanowisk oraz gliniasto-piaszczystej gleby o stałej wilgotności. Po przekwitnięciu roślinę się mocno przycina.

Goździk kropkowany

Goździk kropkowany

Fiołek ogrodowy

Fiołek ogrodowy (Viola ×wittrockiana Gams) jest gatunkiem rośliny dwuletniej z rodziny fiołkowatych. Roślina ta jest mieszańcem, tj. powstała w wyniku skrzyżowania trzech dzikich gatunków fiołka: trójbarwnego, żółtego oraz ałtajskiego. W Polsce fiołek jest bardzo często uprawiany jako roślina ozdobna. Zdarza się, iż przejściowo dziczeje (efemerofit).

Fiołek ogrodowy jest rośliną o wysokości do 25 cm. Łodygi pokładają się lub są wzniesione, mięsiste i czterograniaste. Dolne liście są jajowatosercowate, zaś górne są podłużnie lancetowate. Kwiaty tej rośliny są niemal we wszystkich kolorach. Jest to jeden z nielicznych gatunków roślin, u których można spotkać bardzo ciemne kwiaty (prawie czarne). Kwiaty fiołka są duże (o średnicy do 12 cm). Wyrastają one pojedynczo na długich szypułkach z kątów liści. Kielich jest pięciodziałkowy. Roślina ma koronę o pięciu wolnych płatkach. Boczne płatki skierowane są do góry. Nakrywają one brzegi płatków górnych. Jeden słupek posiada główkowate i owłosione znamienie.

Fiołek ogrodowy jest rośliną ozdobną, która jest uprawiana w ogromnej liczbie odmian. Głównie wykorzystywany jest do obsadzania rabat, skrzynek balkonowych oraz okien. Jest on uprawiany na kwiaty cięte.

W ziołolecznictwie napar z ziela bratka (dokładnie fiołka trójbarwnego) wykorzystuje się przy wspomaganiu leczenia przewlekłych schorzeń układu moczowego, chorób skóry na tle zaburzeń przemiany materii (trądzik, wysypki i egzemy).

Nasiona tej rośliny są wysiewane w końcu czerwca albo na początku lipca, następnie pikuje się je do rozsadnika. Na początku września albo na wiosnę następnego roku wysadza się ją na stałe miejsce. Sadzonki są raczej mrozoodporne, choć dobrze jest okryć je na zimę gałązkami drzew iglastych. Bratek nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Rośnie najlepiej na stanowisku słonecznym albo półcienistym. Kwitnie od kwietnia do końca czerwca. Należy roślinę tę usunąć po przekwitnięciu należy.

Inne nazwy: bratek ogrodowy, bratek 

Fiołek ogrodowy

Fiołek ogrodowy

Rudbekia naga

Rudbekia naga (Rudbeckia laciniata L.) jest gatunkiem rośliny z rodziny astrowatych. Roślina ta pochodzi z Ameryki Północnej. Do Europy sprowadzono ją jako roślinę ozdobną. W Polsce jest gatunkiem dość pospolitym.

Rudbekia naga jest byliną i hemikryptofitem. Występuje głównie nad rzekami oraz na przydrożach. Jest rośliną ruderalną. Roślina ta kwitnie od lipca do sierpnia.

Łodyga rudbekii nagiej jest wzniesiona, rozgałęziona, naga i dorasta do 60-200 cm wysokości. Liście są całobrzegie, nagie i szorstkie. Dolne liście są pierzastodzielne. Składają się one z 5-7 jajowatego kształtu oraz wcinanych listków. Liście środkowe są 3-5 sieczne. Najwyższe zaś są niepodzielone. Kwiatami tej rośliny są koszyczki kwiatowe, które charakteryzują się mocno wypukłym dnem, na którym znajdują się brunatne i rurkowate kwiaty. Koszyczek kwitnący ma średnicę około 7-12 cm. Kwiaty brzeżne są języczkowate i żółte. Ponadto są dwukrotnie większe od okrywy koszyczka. Plewinki mają ucięte albo zaokrąglone szczyty. Kielich jest przekształcony w puch kielichowy. Owoc tej rośliny jest czterokanciasty i nagi.

Rudbekia naga jest często uprawiana jako roślina ozdobna. Roślina ta nie ma szczególnych wymagań do gleby i jest łatwa w uprawie. Najpiękniej kwitną na miejscach nasłonecznionych, choć z powodzeniem rosną także w półcieniu. Roślina ta jest mrozoodporna i znosi krótkie susze. Wymaga dość obfitego nawożenia. Uprawiana jest zwykle z nasion.

Inna nazwa: roztocznica naga

Rudbekia naga

Rudbekia naga

Rezeda wonna

Rezeda wonna (Reseda odorata L.) jest gatunkiem rośliny z rodziny rezedowatych. Na stanowiskach naturalnych rośnie jedynie w Libii oraz Grecji. Roślina ta jest uprawiana w wielu państwach świata.

Łodygi rezedy są leżące lub podnoszące się. Osiągają one długość 20-60 cm. Liście dolne tej rośliny są niepodzielne albo trzydzielne. Wyższe liście są pierzastodzielne. Kwiaty rezedy wonnej są małe, niepozorne i wydzielają przyjemną woń. Są zebrane w grona. Płatki korony mają barwę od białej przez żółtą do seledynowej. Pręciki wybitnie przyczyniają się do ubarwienia kwiatów (są pomarańczowe, czerwone lub czerwono-brązowe). Owocem jest torebka, która zwisa w czasie dojrzewania. Zawiera ona szarozielone nasiona o nerkowatym kształcie.

Rezeda wonna jest rośliną jednoroczną. Silnie pachnące kwiaty kwitną już od czerwca do jesieni. Są one zapylane przez owady. Jest to roślina miododajna.

Rezeda wonna jest przede wszystkim rośliną ozdobną. Uprawia się ją na rabatach przez wzgląd na jej ładne kwiaty oraz przyjemny zapach.

Roślina ta powinna mieć słoneczne stanowisko. Gleba powinna być żyzna, próchniczna i lekko wapnowana. Rezedę wonną uprawia się z nasion, które wysiewane są w kwietniu albo na początku maja wprost do gruntu.

Rezeda wonna ma ponadto zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym.

Inna nazwa: rezeda pachnąca.

Rezeda wonna

Rezeda wonna

Rogownica kutnerowata

Rogownica kutnerowata jest gatunkiem byliny, który należy do rodziny goździkowatych.

Rośnie dziko na terenach górskich w południowej części Półwyspu Apenińskiego i Sycylii.

W uprawie spotyka się także bardzo podobną rogownicę Biebersteina, również srebrzyście kutnerowatą.

Ma nieco większe liście (20-50 mm długości i 3-8 mm szerokości) i płaskie (nieodgięte) ząbki torebki.

Uprawa

Rogownica kutnerowata nie ma specjalnych wymagań co do gleby.

Wystarczy jej średnio żyzna ziemia ogrodowa.

Jest też dość wytrzymała na suszę.

Potrzebuje dużo słońca.

Najłatwiej rozmnaża się poprzez podział bryły korzeniowej lub sadzonkowanie z pędów nadziemnych.

Może być też rozmnażana przez nasiona.

Roślina ta rośnie dość ekspansywnie i uprawiana w ogródku skalnym może zagłuszać inne, wolniej rosnące skalniaki, tym bardziej z tego powodu, że zwykle sama się rozsiewa.

Wymaga kontroli rozrostu.

Pokrój

Roślina o pokładających się i wznoszących pędach.

Cała jest gęsto, srebrzyście kutnerowata.

Łodyga

Łodyga osiąga długość 15-30 (45) cm.

Oprócz łodyg kwiatowych wytwarza także pędy płonne.

Kwiaty

Kwiaty tej rośliny są promieniste, białe, 5-krotne.

Działki kielicha wolne.

Płatki korony są około dwukrotnie dłuższe od działek kielicha, wcięte niemal do połowy długości.

Wewnątrz korony 1 słupek z 5 szyjkami (rzadko czterema) i zwykle 10 pręcików.

Kwitnie od połowy maja do lipca, zapylana jest przez błonkówki i muchówki.

Liście

Ulistnienie jest nakrzyżległe.

Liście lancetowate, ostro zakończone, o długości 10-30 mm i szerokości 2-5 mm.

Owoce

10-ząbkowa torebka o odgiętych ząbkach.

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Rogownica kutnerowata jest dość powszechnie uprawiana.

Ze względu na biało-srebrzysty kolor całej rośliny dobrze komponuje się z innymi roślinami.

Tworzy zwarte kobierce.

Szczególnie nadaje się do ogródków skalnych, na murki, skarpy, obwódki.

Może być używana jako roślina okrywowa pod iglaki (jej srebrzysty kolor stanowi kontrastowe tło dla zieleni).

Rogownica kutnerowata

Rogownica kutnerowata

Piwonia lekarska

Piwonia lekarska jest gatunkiem rośliny należącym do rodziny piwoniowatych.

Pochodzi z południowej i środkowej Europy.

Jest byliną i geofitem.

Piwonia lekarska kwitnie od maja do czerwca.

Cała roślina jest trująca.

Pokrój

Piwonia lekarska jest rośliną zielną.

Łodyga

Łodyga tej rośliny jest pojedyncza i rozgałęziona.

Kwiaty

Kwiaty piwonii są duże, różowe lub czerwone.

Liście

Dwukrotnie trzydzielne, odcinki eliptyczne, spodem jaśniejsze, sinawe.

Owoce

Mięsiste mieszki, stulone, górą rozchylone.

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Piwonia lekarska jest dość często uprawiana w przydomowych ogrodach.

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski: korzeń, nasienie oraz kwiat.

Zawierają glikozyd peonid.

Piwonia lekarska

Piwonia lekarska