Skrzyp bagienny jest gatunkiem rośliny bagiennej z rodziny skrzypowatych.
Występujący w strefie umiarkowanej na półkuli północnej.
W Polsce jest dość pospolitym gatunkiem rodzimym.
Rośnie na terenach bagiennych.
Tworzy gęste kobierce nad brzegami wód stojących na głębokości kilkudziesięciu cm do 1,5 m.
Skrzyp bagienny jest byliną, hydrofitem i geofitem.
Zarodnikowanie odbywa się od maja do czerwca.
Jest rośliną trującą.
Pokrój
Skrzyp bagienny jest rośliną szuwarową. Pędy płonne i zarodnionośne podobne.
Liście
Liście wyrastają w okółkach. Pochwy liściowe otulają łodygę w węzłach, długie na 1 cm, zielone, przylegające, wybiegają w w brunatno-czarne, trójkątne ząbki długie ma 3-4 mm, bardzo wąsko, biało obrzeżone. Ząbków (10)15-30).
Łodyga
Skrzyp bagienny dorasta do wysokości (30) 50 – 150 cm, szerokości 0,2-1,2 cm. Dęta, zielona, gładka, biało prążkowana, słabo rozgałęziona, z 10-30 płaskimi żeberkami. Kanał powietrzny zajmuje min. 4/5 średnicy łodygi.
Kłos zarodnionośny
Zarodnie zebrane są w tępo zakończony kłos na szczycie pędu płodnego. Kłos zbudowany ze skupionych na szczycie okółków wolnych liści zarodnionośnych, zakończonych tarczkami pod którymi znajdują się zarodnie wytwarzające zarodniki. Zarodniki rozsiewane są przez wiatr (anemochoria).