Mlecz polny to gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w całej Europie, w środkowej i zachodniej Azji, na Syberii, Kaukazie i w Afryce Północnej (Algieria, Maroko, Tunezja).

Rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza tym rodzimym obszarem swojego występowania. W Polsce jest pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich.

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do października, owoce rozsiewane są przez wiatr.

Roślina trująca, wydziela trujący sok mleczny.

Występuje na łąkach i w zaroślach, a także jako chwast w zbożach oraz w ogrodach i roślinach okopowych. Gatunek wyróżniający dla rzędu (O.) Polygono-Chenopodietalia.

Łodyga

Sztywna, pusta, dołem naga, dorastająca do 60-150 mm wysokości. Pod ziemią roślina wytwarza bardzo kruche, czołgające się kłącze.

Kwiaty

Zebrane w nielicznych koszyczkach tworzących podbaldach, języczkowe, żółte, obupłciowe. Słupki o żółtych szyjkach. Koszyczki o średnicy 4-5 cm, ich okrywa i szypułka gęsto ogruczolone. Po południu i przy złej pogodzie koszyczki kwiatowe zamykają się.

Liście

Liście na brzegach nierówno kolczasto ząbkowane, wrębne lub pierzastodzielne o sercowatej nasadzie. Często o sinej barwie.

Owoc

Ciemnobrunatna niełupka z puchem kielichowym, obustronnie 5-żebrowa.

Mlecz polny